سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که با وجود محدودیت‌ها بر زند‌گی و کار زنان و دختران افغانستان، این سازمان از مراکز فرآوری مواد غذایی برای آنان حمایت می‌کند. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۱۶ قوس) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که با وجود محدودیت‌ها، زراعت و کشاورزی فرصت‌های ارزشمندی در اختیار زنان و دختران افغانستان قرار می‌دهد. سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که زنان و دختران در افغانستان با تولید مربا، ترشی و برخی ترکیبات غذایی دیگر، منبع درآمد ایجاد کرده‌اند. در بخشی از اعلامیه آمده است: «برنامه گسترده‌تر امنیت غذا، تغذیه و معیشت فائو در افغانستان بر حمایت از فقیرترین ۲۰ درصد خانواده‌ها در هر ولسوالی هدف تمرکز دارد.» سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در ادامه افزوده است که از ماه اپریل ۲۰۱۰ میلادی تا اکنون، این برنامه بیش از ۳۸۵ هزار تن را در ۱۶ ولسوالی از هشت ولایت تحت پوشش قرار داده و از ۵۵ هزار خانواده حمایت کرده است. قابل ذکر است که پس از تسلط مجدد حکومت سرپرست بر افغانستان، زنان و دختران از کار، تحصیل و حضور در اجتماع محروم شده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها زن و دختر از کار، آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

بخش زنان سازمان ملل (UN Women) در افغانستان اعلام کرده است که زنان و دختران دارای معلولیت در کشور با موانع جدی و «نادیده گرفته شدن» از سوی خانواده‌ و جامعه روبرو هستند. این نهاد همزمان با روز جهانی افراد دارای معلولیت، با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است: «براساس برآورد سازمان ملل، زنان ۲۰ درصد بیشتر از مردان احتمال دارد گزارش دهند که با معلولیت زندگی می‌کنند و تقریباً از هر شش زن، یک نفر دچار معلولیت شدید است.» در اعلامیه بر «نیازهای فوری و اغلب نادیده‌گرفته‌شده‌ی زنان و دختران دارای معلولیت» در افغانستان تاکید شده است. سوزان فرگوسن، نماینده ویژه این نهاد در افغانستان، در ادامه تاکید کرده است که زنان و دختران دارای معلولیت در افغانستان با شدیدترین تبعیض‌ها و بزرگ‌ترین موانع در دسترسی به حمایت و خدمات لازم برای داشتن یک زندگی با کرامت مواجه‌اند. وی افزوده است که افزایش شمار زنان دارای معلولیت در افغانستان به عواملی چون افزایش موانع در دسترسی به خدمات صحی و کمک‌های بشردوستانه، افزایش خطر خشونت مبتنی بر جنسیت و تأثیرات عمیق روانی محدودیت‌ها بر حقوق آنان نسبت داده می‌شود. بخش زنان سازمان ملل متحد می‌گوید: «در حالی که تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان در سال ۲۰۲۵ میلادی به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشتند، بسیاری از زنان و دختران دارای معلولیت برای رسیدن به مراکز توزیع کمک‌ها با مشکل مواجه‌اند.» این نهاد گفته که براساس یک نظرسنجی از بیش از دو هزار زن در سال جاری، سه‌چهارم آنان وضعیت روانی خود را «بد» یا «بسیار بد» توصیف کرده‌اند. همچنین بخش زنان سازمان ملل در بخشی از اعلامیه‌اش، بر لزوم سرمایه‌گذاری فوری‌ برای حمایت و خدمات به زنان و دختران دارای معلولیت در افغانستان تاکید کرده و خواستار افزایش خدمات بشردوستانه برای پاسخ‌گویی به نیازهای آنها شده است. با این وجود یوناما گفته است که حدود ۱.۵ میلیون تن در افغانستان با معلولیت‌های جدی زندگی می‌کنند و بسیاری از این ‏معلولیت‌ها پیامدهای چندین دهه جنگ است.‏ این نهاد گفته بود که کودکان معلول ‏بیشترین بار درد معلولیت ناشی از جنگ را بر دوش می‌کشند. ‏

به دنبال حملات هوایی پاکستان بر چندین ولایت افغانستان به ویژه ولایت خوست و کشته شدن دست‌کم ۱۰ تن به شمول زنان و کودکان، یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرده است که کودکان نباید هدف قرار گیرند. یونیسف امروز (چهارشنبه، ۵ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کودکان هرگز نباید هدف حمله قرار گیرند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد با خانواده قربانیان رویداد شب گذشته در ولایت خوست ابراز همدردی کرده است. یونیسف در بخشی از پیامش خواهان حفاظت از کودکان شده‌ است. همچنین یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز کشته شدن ۱۰ غیرنظامی در ولایت خوست را تأیید کرده و افزوده است که بیش‌تر آنان کودکان بوده‌اند. به گفته یوناما، در این حمله شش تن دیگر نیز زخمی شده‌اند. ارتش پاکستان این حمله را رد کرده و مدعی شده که غیرنظامیان را هدف قرار نداده است. این در حالی است که در حملات هوایی نیروهای پاکستان بر ولایت خوست و چند ولایت دیگر، ۹ کودک و یک زن کشته و شش تن دیگر به شمول زنان و کودکان زخمی شدند.

همزمان با روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان و دختران، بخش زنان سازمان ملل متحد (UN Women) در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است که زنان و دختران افغانستان نیازمند حمایت و همبستگی جهانی هستند. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۴ قوس) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که تجدید همبستگی جهانی و حفاظت از حقوق زنان و دختران در افغانستان ضروری می‌باشد. همچنین بخش زنان سازمان ملل متحد در بخشی از پیامش، بر تأمین منابع مالی انعطاف‌پذیر برای مقابله با خشونت جنسیتی و حمایت از سازمان‌های محلی تحت مدیریت زنان تأکید کرده است. این سازمان در ادامه تاکید کرده است که برای توانمندسازی و کاهش خشونت‌ها، دسترسی امن و فراگیر زنان به فضای دیجیتال نیز مهم می‌باشد. در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، سازمان ملل از جهان خواسته است که با زنان و دختران در افغانستان، «امروز و هر روز» هم‌صدا باشند و از حقوق آنان حمایت کنند. در حالی سازمان ملل متحد از حقوق زنان و دختران افغانستان حمایت می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. همچنان در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران و زنان بست، در حالی که ‏بخش صحت سراسر افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

فایو یا سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که کشاورزی یکی از محدود شغل‌های است که زنان و دختران در افغانستان از طریق آن می‌توانند درآمد کسب کند. این سازمان، با اشاره به محدودشدن فرصت‌های کاری و کسب درآمد برای زنان و دختران در افغانستان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که از زنان و دختران کشاورز در این کشور پشتیبانی می‌کند. سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد در ادامه تاکید کرده است که فرآورده‌های دام‌داری و کشاورزی برای بسیاری از زنان روستانشین مانند «زهرا» یکی از معدود فرصت‌های درآمدی است. در ادامه آمده است که برنامه‌های این سازمان، زنان روستانشین در افغانستان را کمک می‌کند که تولید لبنیات را افزایش داده و از این طریق معیشت خانواده‌های شان را تقویت کند. سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد پیش از این نیز، از زنان روستانشین در بخش‌های چون پرورش زنبور عسل و دیگر بخش‌ها پشتیبانی کرده است. در اعلامیه آمده است که زندگی بسیاری از شهروندان افغانستان به کشاورزی و دام‌داری وابسته است که زنان و دختران سهم بزرگی در کار بر زمین‌های کشاورزی، دام‌داری و تولید محصولات کشاورزی سهم دارند. باوجودی که کشاورزی و فرآورده‌های دام‌داری در افغانستان منبع درآمد بسیاری از روستانشین‌های این کشور به شمار می‌رود؛ اما کشاورزی به روش سنتی، نبود امکانات و تجهیزات، خشک‌سالی‌های پی‌درپی، نبود سردخانه‌های معیاری، نبود جاده‌ها و دست‌رسی نداشتن به بازارهای ملی و بین‌المللی کشاورزی این کشور را شدیدا متاثر کرده است. در حالی سازمان ملل بر حمایت از زنان و دختران کشاورز تاکید می‌کند که حکومت فعلی پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از آموزش و ‏تحصیل محروم کرده است. همچنان در آخرین محدودیت خود، ‏دروازه‌های انستیتوت‌های طبی را به‌روی دختران و زنان بست، در حالی که ‏بخش صحت سراسر افغانستان با کمبود پرسنل مواجه است.‏ این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش و تحصیل باز بمانند. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

برنامه‌ی توسعه‌ سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که جاپان ۸۶۴ میلیون ین، معادل ۵.۶ میلیون دالر را برای بهبود معیشت و حمایت از فرصت‌های اقتصادی زنان و دختران افغانستان کمک کرده است. این نهاد روز (سه‌شنبه، ۲۷ عقرب) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که در این زمینه تفاهم‌نامه‌ای میان کنیچی ماساموتو، سفیر جاپان در افغانستان و استیفن رودریگز، نماینده‌ی برنامه‌ی توسعه‌ سازمان ملل متحد برای این کشور، امضا شده است و با این کمک، یک پروژه‌ی دوساله با عنوان «بهبود معیشت زنان از طریق ترویج فعالیت‌های اقتصادی در مناطق مرزی» راه‌اندازی می‌شود. در اعلامیه تاکید شده است که این پروژه از طریق ۷۳ پروژه‌ی کوچک، دسترسی به زیرساخت‌های تولیدی مبتنی بر جامعه، منابع مالی و بازارها را برای دو‌ هزار و ۱۰۰ شرکت کوچک و متوسط به رهبری زنان بهبود خواهد بخشید و فراگیری اقتصاد محلی را ارتقا خواهد داد. همچنین اعلامیه به نقل از کنیچی ماساموتو، سفیر جاپان در کابل نوشته است: «جاپان در کنار مردم افغانستان، به‌ویژه زنان در مسیر دست‌یابی به استقلال اقتصادی و کرامت انسانی آنان ایستاده است.» وی در ادامه افزوده است: «این پروژه به ایجاد فرصت‌های امن و مؤثر برای زنان کمک می‌کند تا بتوانند از خود و خانواده‌های‌شان حمایت کنند.» در عین حال، استیفن رودریگز، نماینده‌ی برنامه‌ی توسعه‌ سازمان ملل متحد برای افغانستان تصریح کرد که این پروژه در ادامه‌ی پروژه‌ی تقویت فعالیت اقتصادی زنان و دختران در سکتور خصوصی است که ثابت کرد سرمایه‌گذاری روی کسب‌وکارهای زنان برای یک افغانستان شکوفا ضروری است. این نهاد در پروژه مشابه قبلی نیز از یک هزار و ۲۶۰ کسب‌وکار زنان حمایت کرده و بیش از دو هزار و ۵۰۰ شغل ایجاد کرده است که ۸۷ درصد آن را زنان تشکیل می‌دهند. همچنین نزدیک به ۹۰ پروژه زیربنایی در این چارچوب در حال تکمیل شدن است. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های گسترده‌ای بر فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی زنان وضع کرده است. حکومت فعلی کار زنان و دختران را در ادارات دولتی، سازمان‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی منع و شماری از کسب‌وکارهای تحت مدیریت زنان را تعطیل کرده‌ است.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در تازه‌ترین مورد اعلام کرده است پناه دادن به افرادی که در خطر هستند، بیش از یک سنت، یک ضرورت اخلاقی و عملی است. آقای گوترش در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که کشورهای جهان حق درخواست پناهندگی را حفظ کنند، مسوولیت مشترک در حمایت از پناهندگان را بپذیرند، شامل کردن پناهندگان در جامعه را تقویت کنند و راه‌حل‌های پایدار برای آنها فراهم نمایند. همچنین دبیرکل سازمان ملل خواستار جلب اراده سیاسی برای حل منازعات و بحران‌های انسانی شده است. آقای گوترش در ادامه تاکید کرده استوکه بدون اقدام جدی جامعه‌ی جهانی، میلیون‌ها پناهنده در سراسر جهان با خطرات جدی مواجه خواهند بود. این در حالی است که اخیراً اخراج مهاجران افغانستان از پاکستان تشدید شده است، در حالی‌ که در اوایل امسال بازگشت و اخراج از ایران بیشتر بود. براساس اعلام سازمان ملل، تنها در سال جاری بیش از دو‌ونیم‌میلیون مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند. طبق آمار این سازمان، از سال ۲۰۲۳ میلادی که روند اخراج از پاکستان آغاز شد، تا اکنون بیش از چهار‌ میلیون مهاجر به افغانستان اخراج شده‌اند. بازگشت مهاجران در حالی ادامه دارد که افغانستان با بحران بشری مواجه است و کمک‌های جهانی نیز کاهش یافته است.