منابع محلی از ولایت فاریاب می‌گویند که یک زن ۲۵ ساله و شوهرش توسط یک مرد در ولسوالی قیصار این ولایت به قتل رسیده‌اند. دست‌کم دو منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد از این زن به‌نام حلیمه نام برد و گفته‌اند که او و شوهرش عبدالله در روستای «بیش‌باله» از مربوطات ولسوالی قیصار در خانه‌اش توسط تفنگچه کشته شده‌اند. منبع تاکید کرد که این زن و شوهر زمانی به قتل رسید که در خانه‌شان مصروف گل کاری بودند. یک منبع دیگر افزود که شوهرخواهر زن در قتل این دو نفر دست دارد. منبع گفت که فرد متهم به قتل، از ساحه فرار کرده بود و سرانجام از روستای «زیارت‌گاه» ولسوالی قیصار توسط نیروهای حکومت فعلی بازداشت شده است. قابل ذکر است که انگیزه‌ی قتل این زن و شوهر تا اکنون روشن نیست. مقام‌های محلی در پیوند به این قضیه تا اکنون چیزی نگفته‌اند. پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور و به‌ویژه در ولایت فاریاب افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا می‌گوید که لغو فوری محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان و دختران در افغانستان، یک امر ضروری است. آقای بلینکن با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود به مناسبت دو سالگی تصمیم حکومت فعلی برای ممنوعیت تحصیل زنان و دختران افغانستان در دانشگاه‌ها و منع کار زنان در سازمان‌های غیردولتی، به این تصمیم واکنش نشان داده و از آن به شدت انتقاد کرده است. وزیر امور خارجه‌ی آمریکا تاکید کرد که زنان و دختران افغانستان، ستون اصلی برای ساختن افغانستانی باثبات‌تر، صلح‌آمیزتر و شکوفاتر هستند. او از مسوولان حکومت فعلی خواسته است تا فوراً این دستورات و محدودیت‌های ناعادلانه بر حقوق زنان و دختران را لغو کنند. آقای بلینکن نیز در پیام خود به اهمیت مشارکت زنان در توسعه‌ی افغانستان و نقش آن‌ها در ایجاد صلح و پیشرفت پایدار اشاره کرد و خواستار بازگشت حقوق زنان و دختران به جامعه‌ی افغانستان شده است. وی در حالی این اظهارات را مطرح می‌کند که فشارهای بین‌المللی بر حکومت فعلی برای لغو این محدودیت‌ها همچنان ادامه دارد. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. حکومت فعلی در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است.

حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور درتازه‌ترین مورد گفته است که از درخواست دختران برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها حمایت می‌کند. آقای کرزی امروز (شنبه، ۱ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این درخواست را یک حق اولیه می‌داند و تاکید می‌کند که افغانستان بدون تحصیل دختران، هرگز نمی‌تواند آینده‌ی روشنی داشته باشد. رییس‌جمهور پیشین کشور تاکید کرده است که خواست و صدای دختران کشور برای علم و دانش، صدای واقعی و صدای یک افغا‌نستان آباد است و برای توانمندسازی نسل جوان، خودکفایی جامعه، رهایی از نیازمندی و پیشرفت و آبادی، تنها راه است. حامد کرزی افزود که تعلیم برای شکوفایی و توسعه افغانستان حیاتی است. وی ابراز امیدواری کرده است که هرچه زودتر درهای مکاتب و دانشگاه‌ها‌ی کشور به‌روی دختران باز شود. قابل ذکر است که حکومت سرپرست پس از تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند و سپس درهای دانشگاه‌ها را نیز به‌روی دختران بستند. حکومت فعلی در تازه‌ترین اقدام، تحصیل دختران در انستیتوت‌های طبی را نیز منع کرده‌ است و به این ترتیب دختران را به‌صورت کامل از دسترسی به آموزش رسمی محروم کرده است.

کشورهای عضو جی هفت (G+7) تصمیم حکومت سرپرست برای ممنوعیت آموزش زنان و دختران در انستیتوت‌های طبی را به شدت محکوم کرده و می‌گویند که این ممنوعیت پیامدهای ویرانگری برای سیستم بهداشت افغانستان و سلامت عمومی جامعه، به‌ویژه برای مادران و کودکان، خواهد داشت. کشورهای عضو جی هفت با نشر اعلامیه‌ای مشترک، حکومت سرپرست افغانستان را به دلیل صدور بیش از ۸۰ فرمان سرکوبگر علیه زنان، از جمله حذف آن‌ها از آموزش و فعالیت‌های اقتصادی، به شدت مورد انتقاد قرار داده و خواستار لغو فوری این تصمیمات شدند. فرستادگان و نمایندگان ویژه کانادا، اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، جاپان، ناروی، جمهوری کوریای جنوبی، سوئیس، ترکیه، بریتانیا و ایالات متحده روز (جمعه، ۳۰ قوس) در یک اعلامیه‌ی مشترک، پس از نشست‌شان که چهار روز پیش در جینوا برگزار شد، این تصمیم حکومت فعلی را محکوم کردند. در اعلامیه آمده است: «این تصمیمات پیامدهای ویرانگری برای همه مردم افغانستان، به‌ویژه مادران و نوزادان – چه متولدشده و چه متولد‌نشده – خواهد داشت و سیستم صحی شکننده این کشور را بیشتر به بحران می‌کشاند. این ممنوعیت‌ها که بر اساس قانون امر به معروف و نهی از منکر در آگوست ۲۰۲۴ وضع شده‌اند، به بیش از ۸۰ فرمان سرکوبگر و تبعیض‌آمیز افزوده می‌شوند که هدفشان حذف زنان و دختران افغان از آموزش، زندگی عمومی و اقتصادی است. فرستادگان خواستار لغو فوری این سیاست‌ها و اقدامات غیرقابل‌قبول هستند.» نمایندگان کشورهای عضو جی هفت نگرانی خود را از حملات تروریستی اخیر و تهدیدات مداوم داعش خراسان (ISIS-K) در افغانستان ابراز کرده و از حکومت فعلی خواستند اقدامات جدی‌تری برای مقابله با این تهدیدات، مطابق با قطعنامه ۲۵۹۳ شورای امنیت سازمان ملل، انجام دهند. در اعلامیه تاکید شده است که ثبات بلندمدت افغانستان نیازمند گفتگوی ملی فراگیر و ایجاد یک نظام سیاسی نماینده و پاسخگو است. همچنین بر اهمیت ادامه کمک‌های بشردوستانه به مردم افغانستان، به‌ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان، کودکان و اقلیت‌های قومی و مذهبی، تاکید شده است. نمایندگان این کشورها بر ادامه تلاش‌ها برای یافتن راه‌حل‌های پایدار برای بحران افغانستان تاکید کردند. همچنین آن‌ها بر حمایت از افراد آسیب‌پذیر، به‌ویژه زنان، خانواده‌های تحت سرپرستی زنان، کودکان، و گروه‌های اقلیت قومی و مذهبی تاکید نمودند.

کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهند‌گان اعلام کرده است که مقام‌های ایرانی قصد دارند دو میلیون مهاجر افغانستانی بدون مدرک قانونی را تا پایان سال جاری خورشیدی اخراج کنند. این سازمان امروز (شنبه، ۱ جدی) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس گفته است که صدها هزار مهاجر اهل افغانستان در سال جاری از ایران به کشور بازگشته‌اند و برگشت بیش‌تر آنان اجباری بوده است. در همین حال، مقام‌های ایرانی به سازمان ملل تأیید کردند که شماری از مهاجران قانونی نیز اخراج شده‌اند. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان تاکید کرده است که بازگشت مهاجران باید داوطلبانه و در مصونیت و عزب باشد. این نهاد افزوده است که به مهاجران بازگشت‌کننده کمک‌های نقدی و محافظتی ارائه می‌کند و کمک‌هایش به مناطقی که بازگشت‌کنندگان در آن‌جا ساکن می‌شوند ادامه دارد. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد گفته است که به کار خود برای حصول اطمینان از این‌که بازگشت‌کنندگان از حمایت و خدمات برای زندگی و پیشرفت برخوردار اند، ادامه می‌دهد. پیش‌تر از این نیز فرمانده کل نیروهای انتظامی ایران گفته بود که دو میلیون افغان بدون مدرک را به‌زودی اخراج خواهند کرد. این در حالی است که سال گذشته نیز پاکستان تصمیم به اخراج بیش از یک میلیون مهاجر غیرقانونی افغان گرفته بود که این روند هنوز ادامه دارد. گفتنی است که بیش‌تر این مهاجران به دلیل محدودیت‌های حکومت فعلی از جمله تهدید، فقر و بیکاری به کشورهای همسایه پناه برده‌اند.

رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان از مردان افغانستان در داخل و خارج از کشور خواسته است که در کنار همسر، دختران و خواهران خود ایستاده و از آینده‌ای امیدوارانه و قابل دوام برای افغانستان حمایت کنند. خانم امیری در نامه‌ی سرگشاده در دومین سال ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاه‌ها و کار زنان در نهادهای غیردولتی گفته است که جهان در مورد زنان و دختران افغانستان با آزمون مواجه است. او هشدار داده است که اگر جهان زنان و دختران افغانستان را رها کند، حقوق زنان و دختران در همه جا، بسیار فراتر از افغانستان، به خطر می‌‌افتد. وی به این باور است که زنان و دختران افغانستان در نهایت پیروز خواهند شد و این اولین باری نیست که آنان در تاریخ افغانستان با شکست مواجه می‌شوند. رینا امیری در بخشی از نامه‌اش تاکید کرده است که برای اطمینان از برتری زنان و دختران افغانستان، باید به‌طور جمعی از آنان حمایت شود. نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر در افغانستان گفت که مردان افغانستان در داخل و خارج از کشور باید در کنار همسران، دختران و خواهران خود (زنان افغانستان) بایستند تا از آینده‌ای امیدوارانه و قابل دوام برای کشور حمایت کنند. همچنین او در بخشی از نامه‌اش نوشته است که جامعه‌ی بین‌المللی نیز باید به اولویت دادن به حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و دختران، در هر گونه تعامل با حکومت فعلی ادامه دهد. این مقام آمریکایی گفت که پیشرفت در بهبود روابط دیپلماتیک و اقتصادی باید به‌طور معناداری با اقدامات مشخص برای معکوس کردن سیاست‌‌های افراطی که زنان و دختران را هدف قرار می‌دهد مرتبط باشد. او نوشته است: «تا زمانی که رویاهای زنان و دختران افغان کم‌رنگ شود، افغانستان در تاریکی خواهد ماند. راه طولانی خواهد بود، اما ناامیدی و دست کشیدن یک گزینه نیست.» این در حالی است که حکومت سرپرست طی سه سال اخیر محدودیت‌‌های شدید بر حقوق و آزادی‌های زنان و دختران افغانستان وضع کرده است. در حال حاضر زنان و دختران حق آموزش، کار و آزادی گشت‌وگذار را ندارند. حکومت فعلی در تازه‌ترین تصمیم خود آموزش طبی را برای زنان و دختران منع کرده که این تصمیم می‌تواند تأثیر مخربی بر دسترسی زنان و دختران به خدمات بهداشتی و درمانی داشته باشد.

سازمان گزارشگران بدون مرز درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که حکومت سرپرست در سال ۲۰۲۴ میلادی، دست‌کم ۱۲ رسانه دولتی و خصوصی را بسته است. این سازمان بستن رسانه‌ها را غیرقابل قبول خوانده و خواستار آزادی فوری خبرنگاران از زندان‌های حکومت فعلی شده است. سازمان گزارشگران بدون با نشر اعلامیه‌ای گفته است که حکومت فعلی در آخرین اقدام در راستای خاموش کردن صدای رسانه‌ها به تلویزیون آرزو یورش برده و فعالیت این رسانه را متوقف و برخی از کارمندان آن را بازداشت کرده است. گزارشگران بدون مرز اقدامات «سرکوب‌گرانه» حکومت فعلی علیه رسانه‌ها را محکوم کرده و خواستار رهایی خبرنگاران از زندان‌ها شده است. اعلامیه به نقل از سلیا مرسیه، رییس واحد آسیای جنوبی سازمان گزارشگران بدون مرز می‌گوید برخورد‌های «ایدئولوژیک و سرکوب‌گرانه» با رسانه‌ها در افغانستان در ماه‌های پسین شدت یافته است. او تاکید کرد که در پی این برخورد رسانه‌ها یکی پی دیگری تعطیل شده‌اند. سازمان گزارشگران بدون مرز افزود که محدودیت‌ها بر رسانه‌ها در افغانستان در پی توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر افزایش یافته است. این سازمان افزود که با ممنوعیت نشر و پخش تصاویر «جانداران» در قانون امر به معروف، نشرات ۷ تلویزیون در ولایات مختلف متوقف شد و سپس تعطیلی شبکه‌های تلویزیونی به ۱۲ مورد رسید. این سازمان که در حمایت از خبرنگاران و رسانه‌ها فعالیت دارد، گفته است که حکومت فعلی برخی از رسانه‌های محلی را که به دلیل پخش موسیقی و نشر تصاویر «جانداران» بسته بود، پس از گرفتن تعهد مبنی بر عدم نشر این موارد اجازه فعالیت داده است. سازمان گزارشگران بدون مرز بر آزادی بی‌قید و شرط تمامی خبرنگاران از زندان‌های حکومت فعلی تاکید کرده و اطلاع‌رسانی بی‌طرفانه برای مردم را حق رسانه‌ها داخلی افغانستان دانسته است.

سازمان بین‌المللی مهاجرت به مناسبت روز جهانی مهاجرت گفته است که میلیون‌ها نفر در افغانستان از خشونت‌ها، بی‌ثباتی اقتصادی و اثرات منفی دهه‌ها جنگ متضرر شده و در حالت آواره شدن و یا ترک وطن روبرو هستند. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که شهروندان افغانستان به دلیل بهبود وضعیت اقتصادی، فرصت‌های بهتر و به هدف مهیا شدن زندگی خوب، در تلاش مهاجرت از افغانستان اند. همه‌ساله از ۱۸ دسمبر به عنوان روز جهانی مهاجرت در سراسر جهان تجلیل می‌شود. افغانستان از معدود کشورهای جهان است که در حدود هشت میلیون شهروندش در کشورهای خارجی به خصوص در کشورهای همسایه زندگی می‌کنند. همچنان حدود شش میلیون نفر به دلیل جنگ‌ها و حوادث طبیعی از مناطق اصلی شان آواره شده و در حال حاضر، در مناطق دیگر در داخل کشور زندگی می‌کنند. سازمان بین‌المللی مهاجرت گفته است پس از تسلط مجدد حکومت فعلی بر افغانستان، شهروندان این کشور با مشکلات زیادی به شمول بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی مواجه شده و همچنان زنان و دختران در این کشور با موجی از محدودیت‌ها روبرو شدند. در این گزارش آمده است که بحران‌های متواتر به شمول بحران خشک‌سالی در این کشور، مردم را به مهاجرت ترغیب کرده است. همچنین این نهاد با اشاره به گزارش اخیر بانک جهانی در مورد افغانستان گفته است که در حال حاضر، نیمی از جمعیت این کشور در فقر زندگی می‌کنند، زنان با مشکلات زیادی مواجه اند و اکنون میلیون‌ها خانواده‌ برای زنده ماندن به کمک‌های بشردوستانه وابسته‌اند. سازمان بین‌المللی مهاجرت گفته است: «با وجود این تهدیدها، افغان‌ها در طول سال انعطاف قابل توجهی در سفر خود نشان داده‌اند و میلیون‌ها نفر در حرکت هستند.» این سازمان درباره دلایل سفر افغان‌ها به ایران و پاکستان گفته است که بیشتر آنان، برای دسترسی به فرصت‌های اقتصادی، مصوونیت، امکانات بهتر صحی و به هدف دیدار با اقارب‌شان، به این کشورها سفر می‌کنند. ملل متحد گفته است که بر اساس آمار ماه سپتمبر امسال، حدود ۳.۷۵ میلیون افغان در ایران و ۲.۰۵ میلیون دیگر در پاکستان زندگی می‌کنند. هرچند مقام‌های ایرانی مدعی اند که حدود شش میلیون افغان در آن کشور به سر می‌برند. همزمان با این، سازمان بین‌المللی مهاجرت با نشر گزارشی گفته است که طی هفته نخست این ماه، شمار برگشت کنندگان نسبت به تعداد افرادی که در تلاش ترک کشور شان از طریق مرزها بوده‌اند، بیشتر بوده است.