(HIV) یا (ویروس نقص ایمنی انسان) ویروسی است که به سلول‌های سیستم ایمنی بدن آسیب می‌رساند و توانایی شما را برای مبارزه با عفونت‌ها و بیماری‌های روزمره ضعیف می‌کند.
ایدز(سندرم نقص ایمنی اکتسابی) است که برای توصیف تعدادی ازعفونت‌ها و بیماری‌های تهدیدکننده زندگی استفاده می‌شود و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما توسط ویروس (HIV) به شدت آسیب دیده باشد. همچنین ایدز نمی‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، در حالی که ویروس (HIV) می‌تواند.
متاسفانه در حال حاضر هیچ درمانی برای (HIV) وجود ندارد، اما درمان‌های دارویی بسیار مؤثری وجود دارد که اکثر افراد مبتلا به این ویروس را قادر می‌سازد تا زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.
با تشخیص زودهنگام و درمان‌های مؤثر، اکثر افراد مبتلا به (HIV) به هیچ بیماری مرتبط با ایدز مبتلا نمی‌شوند و عمری نسبتا طبیعی خواهند داشت.
علائم عفونت (HIV)
اکثر مردم چند هفته پس از عفونت (HIV) یک بیماری کوتاه مانند آنفولانزا را تجربه می‌کنند. با این حال، در همه افراد رخ نمی‌دهد. همانطور که ذکر شد، اولین علائم عفونت (HIV) ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا باشد که شامل:
- تب
- لرز
- کهیر
- تعریق شبانه (تعریق شدید هنگام خواب)
- دردهای عضلانی
- گلو درد
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی
- زخم‌های دهان
- تهوع و استفراغ
پس از ناپدید شدن این علائم، (HIV) ممکن است برای سال‌ها هیچ علامتی ایجاد نکند، این به این معنی است که بسیاری از افراد مبتلا به (HIV) نمی‌دانند که آلوده هستند. اگرچه این ویروس همچنان به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌زند و دستگاه ایمنی بدن نیز ضعیف می‌شود و بیمار در معرض سایر عفونت‌ها، سرطان‌ها و تومورها قرار می‌گیرد. ممکن است شخص در این مرحله، علائمی مانند کسالت، کاهش وزن، درد های عضلانی و مشکلات گوارشی داشته باشد و در نهایت بیماری وارد مرحله آخر یا ایذر می‌شود.
علل عفونت (HIV)
( HIV) در مایعات بدن فرد آلوده یافت می‌شود که شامل مایع منی، مایعات واژن و مقعد، خون و شیر مادر است. این ویروس نمی‌تواند از طریق عرق، ادرار یا بزاق دهن منتقل شود. رایج‌ترین راه ابتلا به (اچ آی وی) از طریق رابطه جنسی مقعدی یا واژینال بدون کاندوم است.
راه‌های دیگر ابتلا به (HIV) عبارتند از:
- استفاده مشترک از یک سوزن، سرنگ یا سایر تجهیزات تزریق
- انتقال از مادر به نوزاد در دوران بارداری، تولد یا شیردهی
- احتمال ابتلا به (اچ آی وی) از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کم است اما امکان پذیر است و شخص درصورتی که بهداشت دهان و دندان مناسبی نداشته باشد، امکان ابتلا وجود دارد.
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به HIV هستند؟
هر کسی ممکن است به (اچ آی وی) مبتلا شود، اما گروه‌های خاصی در خطر بیشتر ابتلا به آن هستند:
- افرادی که بیماری مقاربتی دیگری (STD) دارند. داشتن یک (STD) می‌تواند خطر ابتلا یا انتشار (HIV) را افزایش دهد.
- افرادی که با سوزن‌های مشترک مواد مخدر تزریق می‌کنند.
- هرگونه استفاده از سوزن‌های آلوده
- مردان همجنس گرا و دوجنسه
- رابطه جنسی با فرد‌آلوده
- عدم استفاده از کاندوم در رابطه جنسی
ایدز چیست؟
ایدز، مخفف سندرم نقص ایمنی اکتسابی است. ایدز، مرحله نهایی عفونت (HIV) است. زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به دلیل ویروس به شدت آسیب ببیند. البته بخاطر داشته باشید که همه افراد مبتلا به (HIV) به ایدز مبتلا نمی‌شوند.
بدون داروی (HIV)، افراد مبتلا به ایدز معمولاً حدود ۳ سال زنده می‌مانند. هنگامی که فردی به یک بیماری خطرناک مبتلا شود، امید به زندگی بدون درمان به حدود یک سال کاهش می‌یابد. داروی (HIV) هنوز هم می‌تواند به افراد در این مرحله از عفونت کمک کند و حتی می‌تواند نجات دهنده باشد. اما افرادی که بلافاصله پس از ابتلا به (اچ‌آی‌وی)، شروع به مصرف داروی آن می‌کنند، امکان بهبودی بیشتری دارند. به همین دلیل است که آزمایش (HIV) بسیار مهم است.
شایع ترین علائم ایدز:
- التهاب مغز
- مننژیت
- آماس شبکیه
- سل
- تومور
- التهاب مری
- اسهال مزمن
علاوه بر این موارد، تب و لرز، تعریق شبانه، کاهش وزن و تورم غدد لنفاوی از جمله‌ی شایع ترین علایم بیماران مبتلا به ایدز می‌باشد. همچنین افراد مبتلا به ایدز، خطر آلودگی به ویروس‌های سرطانی مختلفی مانند سرطان گردنه رحم، سارکوم کاپوزی و… را دارند.
اگر (HIV) داشته باشم، آیا در دوران بارداری به نوزادم منتقل می‌شود؟
اگر باردار هستید و (HIV) دارید، خطر انتقال آن به جنین شما وجود دارد. این ویروس می‌تواند به سه صورت، به جنین انتقال یابد.
- در دوران بارداری
- هنگام زایمان، به خصوص اگر زایمان طبیعی باشد
- در دوران شیردهی
به طور کلی، داشتن (اچ آی وی) به این معنی نیست که نمی‌توانید بچه دار شوید، درمان با ترکیبی از داروهای این ویروس می‌تواند به جلوگیری از انتقال (اچ آی وی) به کودک شما و محافظت از سلامتی شما کمک کند.
راه‌های تشخیص (HIV)
اگر فکر می‌کنید در معرض (HIV) قرار گرفته اید، به زودترین فرصت ممکن به پزشکی مراجعه کنید. بیماری ایدز و ویروس (HIV) با توجه بروز علایم و نشانه‌های بیمار، از طریق آزمایش و بررسی آن در آزمایشگاه مورد تشخیص قرار می‌گیرد. راه‌های تشخیص ابن بیماری شامل آزمایش نمونه‌ای از خون یا بزاق دهن بیمار برای علائم عفونت است.
راه‌های پیشگیری از ابتلا به (HIV)
شما می‌توانید خطر ابتلا یا انتشار (HIV) را با موارد زیر کاهش دهید:
- انجام آزمایش (HIV)
- انتخاب رفتارهای جنسی کم خطرتر که شامل محدود کردن تعداد شرکای جنسی شما و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است.
- انجام آزمایش و درمان برای بیماری‌های مقاربتی (STD)
- عدم استفاده از مواد مخدر بخصوص مواد مخدر تزریقی
- رعایت سایر نکات بهداشتی
برای درمان چه باید کرد؟
داروهای ضد ویروسی برای درمان (HIV) استفاده می‌شود. آن‌ها با متوقف کردن تکثیر ویروس در بدن کار می‌کنند و به سیستم ایمنی اجازه می‌دهند خود را ترمیم کند و از آسیب بیشتر جلوگیری کند. مصرف ترکیبی از داروهای مختلف برای درمان بیماری احتمال مقاوت دارو در برابر(HIV) را بسیار کاهش می‌دهد.
افراد مبتلا به (اچ‌آی‌وی) در صورتی که در اسرع وقت، درمان را انجام دهند و آن را ادامه دهند، عمر طولانی و سالمی خواهند داشت. همچنین مهم است که بیمار مبتلا به این ویروس از خود مراقبت کند. اطمینان از برخورداری از حمایت مورد نیاز، داشتن یک سبک زندگی سالم و دریافت مراقبت‌های پزشکی منظم می‌تواند به بیمار کمک کند از کیفیت زندگی بهتری برخوردار شوید.
بخاطر داشته باشید که داشتن (اچ آی وی) به معنای مرگ شخص مبتلا به این بیماری نیست. اکثرافراد مبتلا به (اچ‌آی‌وی) در صورت دریافت و ادامه درمان، می‌توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.
ممکن است فرد بیمار زمانی که متوجه بیماری خود شود با چالش‌ها و احساسات زیادی مانند غم، ناامیدی و حتی عصبانیت دست و پنجه نرم کند. در این مرحله مشاوره گرفتن از پزشک می‌تواند به بیمار کمک کند تا مراحل اولیه تشخیص خود را انجام دهد و شروع به مدیریت (HIV) خود کند.
نویسنده: داکتر معصومه پارسا
